Perseri ajo...

Pershendetje,
Jam perseri une...Sot dua me te vertet te te them ate qe ndjej per ty..Isha shume e vogel kur zemra ime rrahu per here te pare per dike..Ai nuk ishe ti...Nuk ishe ti ai qe e beri zemren time te rrihte per here te pare...Me pas kur une ndrrova shkolle dhe erdha aty ku ndodheshe dhe ti,po pikerisht ateher jeta ime ndryshoj...Filluam fillimisht te ishim miq..Me pas shok te ngusht....Nga ana jote un isha thjesht nje shoqe ndoshta e ngushte....Per mua ishte ndryshe....Fillova te te simpatizoja...Levizjet e tua ishin kaq perfekte,syte e tu shendrinin,buzetet e tua leviznin duke me then lloj lloj historish derisa,derisa une fillova te te pelqeja....Te shiohja me nje sy tjeter...Gjerat e tua cdo dite e me shume beheshin me shume perfekte derisa une u dashurova mbas teje...Nuk e di ne quhet dashuri e mirfillt por rendesi ka qe ndjeva nje lloj dashuri e per ty...Sa here te shihja zemra rrihte fort,syte erreshin,kembet paralizoheshin,dhe mendja ikte...Drridhesha kur isha prane teje ndonese ti nuk e ke pare kurr...Eh padyshim fillova te te adhuroja...Skisha adhuruar kurr nje person me pare....Sisha frymezuar nga askush me pare...Ti shkaktove kaq shume ndjenja e solle kaq shume gjera te reja ne jeten time...Me pas ashtu prapritur nuk folem me...Une ende nuk e di pse dreqin nuk flasim me...Me pas mendova te te harroj...Dhe tani do te te tregoj se cfare ndjej...Hej,un nuk arrita te te harroj ty,te dua kaq shume sa nuk mundem ta bej...Cdo dite perpiqem te shoh ndonje djal me sy tjeter,por nuk mundem...E ku me le ndjenja qe kam per ty te dashuroj dike tjeter...Mos ndoshta duhet te te them se jam zen me dike dhe ndoshta do te vije direkt...Me the dikur se do te me mbroje pergjithmone....Hej shpirt,te lutem me fol...Ose jo...Mos me fol do te jet me e leht per mua te te harroj...Po iki prej verteti tani...Po iki vertet....Ndoshta nis nje epoke e re,pa zhgenjime dhe pa heshtje..Ndersa ti,vazhdo te heshtesh...Vazhdo qepi buzet e tua dhe mos fol,madje mos puth askend tjeter...Shijen e tyre dua ta provoj vetem une....Po largohem prej verteti...Prandaj po te them mirupafshim sepse heren e fundit qe u larogva nuk ta thash dicka te till...Hej,kujtohu ndonjehere me shkruaj...Telefono ndonjehere mbase nuk eshte teper von...Ose jo...Me mire hesht...Sepse kete gje di ta besh shume mire...Te heshtesh per ty eshte shume mir....Mir pra po iki...Ku? Nuk do te ta them se ku...Ckuptim do kishte pastaj...Thjesht do iki,dhe sdo te te shoh me ne sy..Faleminderit qe u bere pjese e jetes time dhe nuk harrove te me thuash fjale...Sepse ti jo vetem heshte por edhe lendove...Lendove me cdo fjale qe the...Edhe per kete te falenderoj sepse e kuptova se cdo te thot thyerje zemre...E kuptova se ti nuk ishe ai i duhuri...Tani po largohem,ndersa ti vazhdo te heshtesh dhe te lendosh karma do te te kthehet nje dite...Ndoshta me kujton,por te betohem qe do te jet shume von..... Une ajo qe ty po te harron....